Spil in agendering Bosman en Lalai benadrukken dat de gemeente weinig doet, als zij jongeren­kwesties niet aankaarten. ‘Veel organisaties en overheden willen wel, maar weten gewoon niet hoe je jongeren bereikt,’ legt Lalai uit. ‘Dat is waarom wij bestaan.’ Standaardonderdeel van ieder advies dat de jongerenambassadeurs geven is daarom hoe je met jongeren in contact komt. Sociale media spelen daarin een belangrijke rol, waarbij de jongerenambassadeurs per beleids­onderwerp en doelgroep een bepaalde strategie adviseren. Zelf hebben de Haagse Jongerenambassadeurs een stevige achterban van honderden jongeren, die reageren op sociale media en met wie ze in gesprek gaan. ‘Ik praat natuurlijk veel met vrienden, maar kom ook via sociale media met veel mensen in contact,’ vertelt Bosman. ‘Wanneer wij enquêtes delen om onderzoek te doen, krijgen we heel veel respons. Dan praat ik ook online ineens met oud-middelbare­schoolgenoten die ik destijds nooit sprak, maar die me nu voorzien van informatie waar ik geen weet van had.’ Op sociale media bereiken de ambassa­deurs vooral de jongeren die al interesse hebben in maatschappelijke vraagstukken. In haar eigen netwerk probeert Lalai ook mensen te vinden die niet direct staan te springen. ‘Ik heb veel jongeren in mijn eigen netwerk die zich niet bezighouden met politiek of maatschappelijke kwesties. Sommige van hen hebben geen vertrouwen in de overheid of denken dat ze toch niet gehoord worden. Het beste is dan om gewoon een persoonlijk gesprek te voeren en te horen wat iemand bezighoudt. Maar sommigen willen er niet mee lastiggevallen worden, en dat is ook prima.’

Vechten voor begrip Bosman raakte op de middelbare school geïnteresseerd in politiek, waarop een docent hem wees op de Haagse Jongerenambassadeurs. Hij vond het gelijk geweldig. ‘Je verwacht niet dat je zo’n impact kunt hebben. Maar dan merk je dat je wat kunt doen voor je stad en dat je stem ertoe doet. Dat is heel gaaf.’ Lalai kwam bij de organisatie via een maatschappelijke stage die ze deed voor haar mbo-opleiding juridisch medewerker. Ze vond het onderwijs niet goed, vooral in de omgang met studenten: ‘Er werd totaal niet naar ons geluisterd. Bij de Jongerenambassadeurs merkte ik hoeveel je kunt bereiken als men wel naar je luistert.’

Bij de gemeente hebben ze aanvankelijk moeten vechten voor een luisterend oor, aldus Lalai. Nadat ze, op advies van de gemeente, een professionaliseringsslag maakten, ging het beter. Met behulp van een onderzoeksbureau verbeterden de ambassadeurs hun gehele adviestraject. ‘Maar we wilden ook iets terugzien voor onze professionalisering. We wilden ge­­makkelijker contact krijgen met wethouders en terugkoppeling na ieder advies.’ In plaats van een groter aantal kleinere adviezen, presenteren de jongerenambassadeurs nu drie grote adviezen en zes kleine per jaar. Ze vervolgt: ‘Nu weten ze ons beter te vinden dan voorheen. We zijn op een punt gekomen dat ze weten wat wij doen en dat ze weten dat wij dat goed doen. Onze adviezen zijn nu heel waardevol voor ze.’ Bosman: ‘Ze zien steeds meer onze kwaliteiten en worden daar vrolijk van. Wij zien dat ze onze adviezen soms een-op-een overnemen in een beleidsnota. Daaruit blijkt wel dat we tegenwoordig echt invloed hebben. ◼