Ramp

We kunnen het heel lelijk vinden dat in getallen over mensen wordt gesproken, maar die getallen geven de realiteit weer. En aan die realiteit zijn materiële zaken verbonden. Aan elk getal moeten we woning, onderwijs, werk, uitkeringen en gezondheidszorg koppelen. Ziet u de ernst van de situatie? Er is al sprake van een woningtekort. De zorgkosten rijzen nu al, zonder nieuwe zorgbehoevenden, de pan uit. Op dezelfde manier kunnen we redeneren over onderwijs, uitkeringen, et cetera. Ondertussen worstelen Nederland en de rest van de Europese Unie met de gevolgen van de Russische oorlog tegen Oekraïne, met name de energiecrisis. En Nederland heeft ook nog zijn eigen crisis, namelijk de stikstofcrisis, waardoor niet al te veel kan worden gebouwd. Wie deze cijfers serieus neemt, weet dat er iets moet gebeuren. Simplistische, nogal populistische kreten over een onbegrensde opvang en toelating van vreemdelingen horen thuis in een geïsoleerde wereld van idealen. Alleen al in de eerste 3 maanden van dit jaar zijn ruim 27.000 immigranten in Italië aangekomen. De Italianen kunnen het niet meer aan. Daarom zullen ze deze mensen waarschijnlijk naar het noorden laten gaan. En dan hebben we het nog niet gehad over Griekenland. Of over de Middellandse Zee die in een groot kerkhof dreigt te veranderen. Daar zijn al duizenden immigranten gestorven. Al met al is immigratie het meest inhumane beleidsterrein aan het worden. Politici moeten voorbij hun ideologieën of gevoelens gaan en de noodzakelijke beslissingen nemen om het tij te keren. Daarbij zouden ook internationale verdragen gewijzigd moeten kunnen worden. Ongecontroleerde immigratie is een ramp, niet alleen voor Europa maar vooral ook voor de immigrant zelf.