Minder koopwoningen Woningnood is een cyclisch proces dat onder meer ontstaat doordat de bevolkingsgroei fluctueert en de woningbouw daar met vertraging op aansluit. Conijn: ‘De huidige situatie is onder meer ontstaan doordat het CBS voortdurend de bevolkingsgroei, met name de instroom van het aantal kenniswerkers en het aantal asielzoekers, en de groei van het aantal huishoudens heeft onderschat, en daarmee dus ook de woningbehoefte. Bovendien is er jarenlang te weinig gebouwd – al in 2013 is in een brief aan de Tweede Kamer aangekondigd dat er 73.000 woningen per jaar gerealiseerd dienden te worden, maar dat is jarenlang bij lange na niet gehaald. Vervolgens zijn, onder de invloed van het tekort en de lage rentestand, de prijzen heel sterk gestegen. Er is nu een tekort van bijna 300.000 woningen, maar ik voorzie dat dat nog verder zal stijgen: de kenniswerkers en de expats zijn weer terug en we hebben de instroom van vluchtelingen uit Oekraïne.’ Naast deze min of meer natuurlijke ontwikkelingen hebben ook beleidsmaatregelen invloed gehad. Vooral de verhuurderheffing heeft een grote rol gespeeld bij het oplopen van het tekort. Conijn: ‘De corporaties gingen het bedrag dat ze daaraan kwijt waren meewegen in hun investerings­beslissingen en hebben hun nieuwbouw enorm teruggeschroefd. Toen de heffing er eind 2012 kwam is daar al voor gewaarschuwd, maar het ministerie vond dat de corporaties best andere dingen konden doen om toch te kunnen investeren, zoals meer huizen verkopen, de huren sterker verhogen en efficiënter gaan werken. Dat had misschien gekund, maar de corporaties deden het in ieder geval niet of niet voldoende. En er kwam nog eens bij dat ze hun commerciële activiteiten moesten verminderen, ze bouwden als gevolg daarvan minder koopwoningen.’