‘Beleid maken met jongeren is tof’

­NJR zet zich in om beleid te maken samen met jongeren, waardoor dat beleid effectiever zou zijn en meer aansluit bij de daadwerkelijke behoefte van jongeren. Dat doet de koepel­organisatie door overheden te begeleiden bij het betrekken van jongeren, via workshops, het uitwisselen van ideeën of het gezamen­lijk opzetten van een participatie­­traject. Daarnaast heeft NJR het stimulerings­programma Ik Ben Geweldig, waarin jongeren met ideeën voor hun wijk worden aangemoedigd en (financieel) ondersteund. ‘We geloven in de sterke punten van jongeren en willen hen helpen zich te ontwikkelen, door kansen te pakken voor zichzelf en de samen­leving om hen heen,’ zegt Maurice Knijnenburg, voorzitter van NJR. ‘Heb je een tof idee dat in de wijk voor verbinding zorgt? Dan begeleiden wij je en helpen we je de juiste lijntjes te vinden zodat zo’n droom werkelijkheid kan worden.’

Schijnparticipatie Die begeleiding is nodig, want jongeren die zich met beleid willen bezighouden, ondervinden vaak de nodige obstakels. Dat kan variëren van de locatie waarop een participatiebijeenkomst wordt georganiseerd tot de taal die gesproken wordt of het onderwerp dat op de agenda staat. Het komt daardoor voor dat een soort schijnparticipatie ontstaat, zegt Giulia Giacometti, senior projectleider bij NJR. ‘Dan worden jongeren meer voor de vorm gevraagd dan dat ze werkelijk meedoen. Je moet ze ook niet vragen te participeren voor je hebt nagedacht welke jongeren je wilt benaderen en met welk doel.’ NJR wordt vaak benaderd door gemeenten met de vraag hen te helpen op de juiste manier jongeren te laten participeren, vervolgt Giacometti. ‘Dan kijken we eerst naar de context en de behoefte van de gemeente, en vragen we de ambtenaren wat hun doelen zijn, welke (financiële) mogelijkheden, of er een contactpersoon kan zijn voor de jongeren, enzovoorts. Dat brengen we in kaart en op basis daarvan stellen we een participatietraject op, om jongeren en beleidsmakers bij elkaar te brengen.’

De eerste stap die daarop volgt voor de gemeente bestaat (logischerwijs) uit het benaderen van jongeren, maar dat is minder eenvoudig dan het misschien lijkt. ‘We zien dat bij veel participatie­processen een specifieke groep wordt meegenomen,’ legt Giacometti uit. ‘Het gaat veelal om witte, hoogopgeleide jongeren die toch al politiek geëngageerd zijn. Hun inbreng is waardevol, maar andere groepen kunnen ook interessante en belangrijke perspectieven hebben, die gemeenten nu nog vaak missen.’ De oplossing? Ga waar de jongeren zijn, vult Knijnenburg aan. ‘Bijna elke jongere gaat naar school, daar kun je ze natuurlijk vinden. Of zoek contact met mensen die dicht bij hen staan, zoals sportcoaches of docenten.’