Nieuw elan

Wie herinnert het zich nog? De belofte van VVD-leider Mark Rutte bij het aantreden van zijn vierde kabinet. Een uitgelezen kans om het deze keer wel beter en anders te doen. Inmiddels weten we beter. De crises waarmee ons land tegenwoordig te kampen heeft, nemen nog harder toe dan het mestoverschot. Ze zijn niet meer op de vingers van een hand te tellen: klimaatcrisis, gaswinning Groningen, toeslagenaffaire, stikstofcrisis, wooncrisis, asielopvangcrisis, energie-armoede, koopkrachtcrisis, etcetera. Oh ja, en de laatste loot aan de stam: een politieke crisis. Want al sinds de jaren zestig weten we dat onze mestoverschotten moeten worden aangepakt. Maar dat besef was nog niet tot CDA-leider Wopke Hoekstra doorgedrongen, hij heeft nog meer tijd nodig… Voor u ligt de vijfde thema-editie Groen Akkoord. De titel is een variatie op het Klimaatakkoord van 2018. We zijn 5 jaar verder. Ik weet niet hoe u erover denkt, maar ik vind dat we geen belangrijke stappen voorwaarts hebben gemaakt. Sterker nog, met de stikstof- en energiecrisis erbij lijkt de realisatie van de afspraken die toen in het Klimaatakkoord zijn gemaakt verder weg dan ooit.

Klimaatethicus Ingrid Robeyns fileert haarscherp ons probleem: ‘We hebben politici die het aan daadkracht ontbreekt en burgers die blijven hangen in politieke apathie.’ Volgens Robeyns weten onze politici al sinds de publicatie van het IPCC-rapport uit 1990 dat actie noodzakelijk is. Waarom is er toen al geen aanvang gemaakt met effectieve maatregelen? Waarom blijven we steken in goede bedoelingen? Linda Steg, een van de auteurs van het in april verschenen IPCC-rapport vindt dat de overheid hierin een rol moet nemen en wat de overheid doet, hangt ook weer samen met de druk die burger en bedrijf uitoefenen. Kortom, alle betrokken partijen hebben invloed. Stichting Stop Ecocide pakt het rigoureuzer aan. Ze wil het toebrengen van schade aan het milieu opnemen in het strafrecht. Jurist Femke Wijdekop: ‘We hebben een zorgplicht voor de aarde, niet het recht haar uit te buiten.’ In het regeerakkoord van het kabinet Rutte-IV is opgenomen dat de coalitiepartijen een sterke overheid voor ogen hebben met oog voor de menselijke maat, begrijpelijk, bereikbaar en aanspreekbaar voor inwoners en dat ze op die manier het vertrouwen willen herstellen. Dat kabinet zou met nieuw elan – overigens met dezelfde partijen en dezelfde premier – de crises, waaronder onze klimaatcrisis, voortvarend en daadkrachtig oppakken. Maar we kunnen niet anders dan constateren dat er niks nieuws onder de zon is . U weet wel, diezelfde zon die volgens Ingrid Robeyns voor een dodelijke hittegolf in Pakistan heeft gezorgd.