Kenmerkte iets de dienstverlening in coronatijd, dan is het wel dat die in hoge mate digitaal plaatsvond. Gemeenten hebben zich over het algemeen goed weten aan te passen, maar voor een groot deel van de inwoners was dat een stuk lastiger, weet Yousuf Yousufi. ‘Viereneenhalf miljoen Nederlanders hebben te maken met een beperking, zoals bijvoorbeeld slechtziendheid of laaggeletterdheid. Dat is een heel grote groep mensen. Daar moeten we simpelweg onze dienstverlening op instellen.’ Yousufi is ambassadeur Digitale toegankelijkheid bij VNG Realisatie. Met zijn team gaat hij bij gemeenten in gesprek met bestuurders en ambtenaren over digitale toeganke­lijkheid. Om met de gemeentelijke website de A-status te bereiken (de beoordeling gaat van A tot en met E) moeten teksten op B1-taalniveau zijn, zodat eenieder ze kan begrijpen. Daarnaast moeten gemeenten minder met pdf-bestanden werken en informatie vanuit de hoofdwebsite aanbieden.

Bestuurlijk draagvlak ‘De gemiddelde gemeente heeft veel sub-websites,’ weet Yousufi. ‘Die moet je afschaffen of samenvoegen. Het moet voor een inwoner in één keer duidelijk zijn waar je moet zijn en hoe je een dienst kunt afnemen.’ Voordat gemeenten zo’n A-status bereiken, moet er meestal nog wel een en ander gebeuren. Yousufi zoekt in eerste instantie naar bestuurlijk draagvlak binnen gemeenten. ‘Aan het eind van een gesprek geeft een bestuurder vaak twee dingen aan: hij of zij was zich er niet van bewust, maar weet nu wel wat ze te doen staat.’ Een belangrijke voorwaarde om de digitale toegankelijkheid op orde te krijgen is dat er steun is in het managementteam. Daarnaast moet er een eindverantwoordelijke zijn voor de digitale toegankelijkheid, ‘iemand op management- of directieniveau,’ aldus Yousufi. ‘Ook niet onbelangrijk: zijn er budget en capaciteit om het voor elkaar te krijgen? Daar komt bij dat je de gemeenteraad moet meenemen. De raad heeft budgetrecht; als die het steunt, wordt er daadwerkelijk geld vrijgemaakt.’