Eerste pilot De eerste pilot is net afgerond. Er deden 1.800 medewerkers van twee verschillende Rijksonderdelen aan mee. Bijna 40 procent reageerde vervolgens op de enquête na afloop van de proef, wat volgens Franka een opvallend grote groep is. ‘De tevredenheid erg groot,’ vertelt ze. ‘Daarnaast vonden ook mensen die uiteindelijk geen gebruik maakten van de gratis privéreizen het een topinitiatief. Er was dus waardering voor het idee.’ Vanzelfsprekend zijn veel medewerkers blij met het duurzame aspect. Maar dat is lang niet het enige, zegt Franka. ‘Het idee wordt tegelijkertijd beschouwd als een heel fijne financiële besparing voor de medewerker. Daardoor zou een baan bij de Rijksoverheid ook aantrekkelijker worden. Als OV-Privé daadwerkelijk wordt ingevoerd kan het voor de Rijksoverheid mogelijk makkelijker worden om jong talent aan te trekken. Als je net uit de schoolbanken komt en nog geen auto hebt, zou zo’n mobiliteitskaart in privétijd natuurlijk een mooie secundaire arbeidsvoorwaarde zijn.’ Al geldt dat net zo goed voor oudere collega’s met hoge vaste lasten, voegt ze daaraan toe. ‘Misschien heb je een groot gezin te onderhouden, of heb je moeite om je maandelijkse lasten te betalen. Als je aan het eind van de maand moet kiezen tussen de auto voltanken of toch nog een keer boodschappen doen, dan is dit een enorme uitkomst. Je krijgt er eigenlijk extra vrijheid door.’ Uit de pilot bleek dat het gebruik zich vooral concentreert buiten de spits­momenten. ‘Dat is dan weer gunstig voor de ov-aanbieders, die deze stroom extra reizigers makkelijker aankunnen.’

Tweede pilot Ondertussen is Franka ook al druk bezig met de voorbereiding voor de tweede pilot, rondom deelmobiliteit. ‘Wij willen dat medewerkers met hun mobiliteitskaart van deelvervoer gebruik kunnen maken voor zakelijke reizen. Als je voor je werk ergens naar toe moet reizen waar je niet makkelijk met het ov kan komen, pak je al snel de auto. Maar als je de trein neemt en daarna bijvoorbeeld een deelfiets of -scooter is dat een stuk duurzamer. Denk dan niet alleen aan ov-fietsen, maar bijvoorbeeld ook aan fietsen van Donkey Republic, scooters van Check en auto’s van Greenwheels of MyWheels. Ook dit is weer een manier om ov-gebruik te stimuleren. Locaties die in principe minder goed bereikbaar zijn met het ov, worden zo toch weer een optie.’ Ze geeft een voorbeeld. ‘Stel dat je een afspraak hebt buiten de Randstad. Het is een plek waar je niet zomaar met het ov komt. Nou, hoe handig zou het dan zijn als je vanaf huis de trein pakt naar het station, om vanaf daar een Greenwheels-auto te nemen? Dan gebruik je alleen voor die laatste kilometers een auto, en ook nog een elektrische. Zo voorkomen we dat die hele treinreis wordt geschrapt omdat alleen dat laatste stukje niet met het ov kan.’ Ook dit vergroot weer het gemak voor medewerkers, zegt Franka. ‘Als je wil dat mensen hun gedrag veranderen en minder de auto pakken, dan moet je het zo aantrekkelijk mogelijk maken. Uiteindelijk voelen mensen dan zelf de behoefte om met het ov te gaan, zonder dat daar enige druk voor nodig is. Dan is de duurzame impact pas echt groot.’