Onderdeel van de gemeenschap Als voorbeeld noemt ze de Volkskeuken in Den Haag. ‘Daar wordt plantaardig gekookt en gegeten, maar dat vertellen ze er helemaal niet bij. Je komt gewoon gezellig langs, je doneert een bedrag dat je kwijt kunt en je schuift aan. Je kletst wat, je brengt je spullen naar de keuken en denkt: misschien kan ik de volgende keer wel meehelpen. Zo word je geleidelijk onderdeel van de gemeenschap. Voor je het weet, kook je thuis ook voor een deel plantaardig. Gewoon uit plezier.’ Zorlak is gecharmeerd van Mensa Mensa in Rotterdam. ‘Daar kun je voor tien euro drie maaltijden bereiden voor je gezin. Ook kun je er voor een paar euro uiteten. De initiatief­nemer financiert dit met subsidies, en door samen met deelnemers daarnaast een cateringbedrijf te runnen. Zo zorgen ze voor inkomsten en werkgelegenheid in de wijk.’

Voedselraad In een aantal steden hebben de initia­tieven zich, samen met ondernemers en bijvoorbeeld gezondheids­zorg en welzijns­organisaties, verzameld in een Voedsel­raad. Lankreijer: ‘Zo kunnen we elkaar versterken. Het is de bedoeling dat er steeds meer Voedselraden bij komen. Deze Voedselraden samen vormen dan weer een zogeheten Community of Practice, een landelijk netwerk waardoor we de stem van voedsel vanuit de praktijk kunnen vertegen­woordigen. Bijvoorbeeld in gesprek met de overheid. Voedselraden doen dit al: zij adviseren gemeenten, gevraagd en ongevraagd. Mede daardoor heeft Amsterdam nu een heel vooruit­strevende voedselstrategie. Nou, daar kan bijvoorbeeld Utrecht of Den Haag weer van leren.’ ◼