Inspiratie

Transities beginnen vaak klein. Neem het dragen van bont. Dat is nooit verboden. Maar opeens zegt iemand: ik doe het niet meer. En dan ontstaat er een beweging en wordt er iets in gang gezet. Op rijksniveau worden vaak grote bewegingen gemaakt. Maar ook kleine dingen als dit kunnen impact maken. Als wethouder met onder andere de energietransitie, klimaatopgave en de vergroening van de gemeente in mijn portefeuille en als voorzitter van Gemeenten voor Duurzame Ontwikkeling (GDO) zie ik de beweging van verduurzaming van dichtbij. Zo hebben de gemeenten die lid zijn van GDO vaak natuur- en duurzaamheidscentra die in de haarvaten van de lokale samenleving zitten. Het zijn die centra die de transitie­beweging op gang brengen en helpen om de klimaatdoelen van gemeenten te realiseren. Ook in mijn eigen gemeente Zwijndrecht stellen we ons de vraag: hoe worden we een klimaatrobuuste gemeente? Zwijndrecht is dichtbebouwd en er zijn heel veel auto’s. In veel tuinen liggen tegels. Een paar jaar geleden hebben we heel zware regen gehad en stroomde de klimaatverandering letterlijk bij de mensen naar binnen. We zijn druk bezig om van kijkgroen meer beleefbaar groen te maken. We willen dat elke inwoner op vijf minuten loopafstand van zijn of haar voordeur een groenplek heeft die er toe doet, die meer is dan een rozenperkje... een sanctuary.

Jacqueline van Dongen is wet­houder in Zwijndrecht en lid van de stuurgroep DuurzaamDoor.

In de stuurgroep DuurzaamDoor, die tot doel heeft om programma, beleid en maatschappelijke behoefte bij elkaar te brengen en waaraan ik namens GDO deelneem, trekken we multidisciplinair met elkaar op. We proberen elkaar te begrijpen en versterken en hebben elkaar nodig. Een ding is duidelijk: in transities wordt het altijd anders dan we van tevoren hadden bedacht. De uitdaging is om mee te bewegen en te kijken waar het heen gaat en natuurlijk om af en toe tegen te stribbelen. Wanneer ik van een bijeenkomst terug naar huis ga, reis ik met de trein. Vaak blijven de devices dan in de tas en heb ik een uur of anderhalf om te verwerken wat ik heb gehoord en wat ik ermee kan: heb ik de goede dingen ingebracht en misschien moet ik daar en daar nog eens over nadenken? Dat zijn inspiratiemomenten die vaak een nieuw startpunt creëren voor de zaken waarmee ik op dat moment bezig ben. We zitten niet in de stuurgroep voor “het moeten” of “het maken” van wetten. Integendeel. We zitten er om elkaar te leren kennen en te weten wat er in elkaars wereld speelt. Op die manier kunnen we complementair zijn en versnellen op de duurzaamheidstransitie. In de dagelijkse praktijk hebben gemeenten vaak te maken met een beperkte ambtelijke capaciteit. Dat betekent dat je heel grote verduurzamingsbewegingen gewoonweg niet rond krijgt. Met de hulp van DuurzaamDoor slagen we erin te prioriteren en leren we dat we om de hulp van andere disciplines kunnen vragen. We hoeven niet altijd groots en meeslepend bezig te zijn. Vaak is het beter om iets eerst smaller en dieper aan te pakken.

Deel dit artikel