Beter
De Belgen doen het beter. Dat was de titel van een prikkelend rapport in 2005. Een geweldige titel. Immers, wij denken in Nederland altijd dat wij vooroplopen. Maar niet dus. De Belgen lagen ver op ons voor. Een aantal prominente bestuurders, onder wie Arthur Docters van Leeuwen en Roel in ’t Veld, hebben ons toen keihard geconfronteerd met de constatering dat de Belgen het veel beter deden op het gebied van de informatievoorziening. Wat deden de Belgen beter? Nu, zij hebben een Kruispuntbank opgericht waardoor alle betrokken organisaties op het terrein van bijvoorbeeld de sociale zekerheid direct toegang hebben tot de relevante informatie. Betrokken overheidsorganisaties kunnen de Kruispuntbank bevragen en die beziet de gegevens en levert direct de antwoorden. Hierdoor zijn overheidsinstanties in staat om burgers heel snel gevraagde diensten te verlenen. Ook voor ondernemingen is zo’n Kruispuntbank opgericht. Met als gevolg antwoorden door de overheid binnen no-time, in plaats van maanden wachten. Nu is het zure dat deze constatering – dat de Belgen het veel beter doen – al van 2005 is. We hebben er met zijn allen toen al goed naar gekeken. En geconstateerd dat dit een geweldige aanpak was/is. Want de dienstverlening is vele en vele malen sneller. Burgers krijgen bijvoorbeeld toeslagen toegekend op basis van gegevens die de overheid al heeft en zonder een aanvraag in te dienen of het risico van terugbetalen. Inwoners en bedrijven hoeven maar een keer gegevens te leveren. Daarna is het niet meer nodig. Want de overheid beschikt al over de gegevens. Het is de overheid daarom verboden nog een keer die gegevens op te vragen. Dit is het only once principe. De Kruispuntbank is daarmee op zo’n wijze ingericht, dat de inwoners en de bedrijven centraal staan en niet de overheid, zoals in Nederland.
Mark Frequin is voormalig topambtenaar. Op dit moment is hij adviseur en trainer op het gebied van publiek leiderschap, samenspraak en tegenspraak. Voor de ABD stelde hij het Kompas voor Publiek Leiderschap op.
Wij weten dus allang dat het kan en dat het mag. Maar tot op de dag van vandaag hebben wij het niet zo geregeld. De uitvoeringsorganisaties klagen hier al lang over. De gebrekkige gegevensuitwisseling is volgens hun eigen Staat van de Uitvoering een van de grootste problemen waarmee zij kampen. Dit leidt tot de verzuchting dat de Staat van de Uitvoering de uitvoering door de staat in de weg staat. Nu wil ik niet blijven hangen in het probleem. Maar gelijk overgaan tot de oplossing. En die is natuurlijk vrij simpel. Bij de kabinetsformatie moet op de agenda staan dat wij overgaan tot annexatie. En voor de duidelijkheid: niet de annexatie van Vlaanderen door Nederland, maar de annexatie van Nederland door België. Het motto kan nu gaan worden: België, wij komen eraan!
Deel dit artikel