Last Velen zijn zich hier bewust van, benadrukt Jansen, dat is het probleem niet. ‘Maar dit wordt vooral als een last ervaren. Oudere generaties die bijvoorbeeld zeggen dat ze moeite hebben met de jongere generaties. Daardoor werken ze een beetje langs elkaar heen. Dat is zonde. We realiseren ons te weinig welke mogelijkheden er zijn om hier verbeteringen in aan te brengen.’ Jansen noemt generatiediversiteit een kracht. ‘Dat we anders tegen dingen aankijken, andere skills hebben, andere ervaringen, dat is juist mooi. Jongeren hebben bijvoorbeeld een frisse blik, een nieuwe manier van kijken. Oudere generaties hebben ontzettend veel kennis en kunde. Het gaat erom dat je die generaties laat samenwerken. Koppel jong en oud bewust aan elkaar. Uit onderzoek weten we dat organisaties die homogeen zijn minder goed presteren. Omdat het perspectief minder breed is. Hoe diverser de groep, hoe beter de beslissingen.’ Zodra je je aan iemand van een andere generatie stoort, is er volgens Jansen een kans om te leren. ‘Laat je verrassen. Dat is lang niet altijd comfortabel. Vaak is het zelfs ongemakkelijk. We houden het liefst vast aan hoe we het zelf altijd hebben gedaan. Maar je moet het als iets leuks proberen te zien, iets waardevols.’ Het is aan leidinggevenden om een goede mix op de werkvloer te organiseren, zegt Jansen. ‘En ook om die mix mee te nemen in beslissingen, of vergaderingen. Zodat niet altijd dezelfde generaties het hoogste woord voeren. Je kunt ervan uitgaan dat iedere leeftijdsgroep iets bijzonders in te brengen heeft.’ Tegelijkertijd is het zaak om vooroordelen te vermijden, waarschuwt ze. ‘Je moet natuurlijk niet denken dat alle jongeren precies hetzelfde denken, of alle ouderen. Binnen iedere leeftijdsgroep heeft elke medewerker natuurlijk ook weer eigen behoeften. Daarom is het belangrijk om mensgericht leiding te geven.’