Uitdagend Al met al was het plan, waar alle bewoners van het stadsdeel Zuid voor hadden gestemd, een uitdagend project. De complicerende factor was ook dat het zich in de openbare ruimte bevond: ruimte die van iedereen is, maar waar niemand iets over mag beslissen, zeker als het gaat over het uitzicht van de buur. Dit leverde het nodige gesteggel op. Lengams, die blij was met de ondersteuning van Dynamo (welzijnsorganisatie, red.) en Natuur- en Milieuteam Zuid, is er ondanks alles laconiek over: ‘Het heeft als voordeel dat ik uiteindelijk buren beter heb leren kennen. Het probleem is dat er heel veel stakeholders met uiteenlopende belangen zijn, waardoor het proces heel gefragmenteerd raakt. Het gevaar daarvan is dat de sociale cohesie niet toe- maar juist afneemt.’

Tussenwerk Barbara Groot, assistant professor op het snijvlak van zorg, welzijn en verandering bij de Vrije Universiteit Amsterdam, kende Yvonne Lengams van het project Ouderenvriendelijk Buitenveldert en hoorde wat er zich afspeelde. Voor haar was het Marius ten Catehof een mooie biotoop voor onderzoek. Dat kreeg de naam: Groei, bloei, conflict en ontmoeting. ‘Dit is een mooi participatie-­initiatief, precies wat de overheid wil: sociale cohesie creëren. Het klinkt simpel, totdat je de verhalen van Yvonne hoort.’ Na interviews met veel betrokkenen komt Groot tot de conclusie dat er veel meer "tussenwerk" nodig is om mensen die zo’n initiatief nemen te ondersteunen. ‘Het vraagt zoveel van je als je als bewoner iets wilt bereiken. De gemeente heeft daar hele teams voor, terwijl een bewoner het in z’n eentje moet doen en iedereen op z’n nek krijgt.’ Door een specifieke case helemaal uit te diepen kun je bewustzijn bij de gemeente creëren. Die moet beseffen dat plannen kunnen veranderen door ontwikkelingen in de buurt. ‘Dit soort verhalen komt vaak niet naar buiten, terwijl diepgaand inzoomen op een casus een rijkheid aan lessen oplevert die heel leerzaam zijn voor mensen die meer op afstand staan, zoals ambtenaren en participatieprofessionals. De responsiviteit van de overheid op dergelijke ontwikkelingen moet verbeteren. Je ziet nu vaak dat junior medewerkers op participatieprojecten worden gezet. Misschien moet de gemeente mensen met meer ervaring voor dergelijke processen inzetten.’ Er komen nog groepssessies met vertegenwoordigers van de gemeente om te praten over de uitdagingen waar bewoners bij zo’n participatieproject tegenaan lopen.